O pierwszym kościele brak jest jakichkolwiek informacji. Kościół ten musiał jednak ulec zniszczeniu, bądź spaleniu, gdyż jak podają dokumenty w jego miejsce wybudowano drugi kościół. Jego fundatorami była prawdopodobnie rodzina Przyszowskich, której z końcem XV w. zostaje nadana wieś i od której przyjmują oni nazwisko. Jan i Wacław Przyszowscy w 1580 r. fundują dla kościoła kielich mszalny zachowany do dzisiaj.W 1512 roku zostaje odlany dzwon o imieniu „Urban”. Waży 982 kg przy średnicy 120 cm. Umieszczony na nim napis głosi „O Rex Gloriae cum pace. Joannes, Marcus, Lucas, Mathaeus. Jesus Maria 1512”. 60 lat później dla parafii odlano dzwon o imieniu Grzegorz o wadze 580 kg i średnicy 100 cm z napisem „Si Deus pro nobis, cuis contra nos, cuis accusbit noc, Jesus Christe Filii Dei, conserva nos in Pace. A.D. 1582” W czasie wojen 1626 – 1639 dzwony zostają ukryte. Odnajdują się dopiero w okresie
posługi ks. Grzegorz Pendzicha w 1676 r.
Po drugiej świątyni zachowała się aż do czasu rozbiórki drewnianego kościoła p.w. św. Mikołaja w roku 1937 część murów od strony kaplicy pogrzebowej i zakrystia o sklepieniu romańskim. Kościół ten cały murowany, zbudowany z cegieł, szeroki na 14 i długi na 30 łokci z 6 oknami i 2 drzwiami posiadał bogato rzeźbione i szczerym złotem ozłocone ołtarze oraz obrazy znanych mistrzów. W głównym ołtarzu był obraz św. Mikołaja cudami słynący.
Jakie były dzieje tego drugiego kościoła, do kiedy istniał i w jakim czasie został zniszczony, nie wiadomo. Mógł zostać spalony w czasie wojen, które często nawiedzały Górny Śląsk. Faktem jest, że w roku 1764 został wybudowany następny – trzeci drewniany kościół parafialny również p.w. św. Mikołaja, który przetrwał w Przyszowicach do 1937 roku. Został on przeniesiony do Borowej Wsi, gdzie służy lokalnej ludności po dzisiejszy dzień.
Ostatni, istniejący do tej pory kościół p. w. św. Jana Nepomucena został zaprojektowany przez architekta Jana Affę. Poświęcenia kamienia węgielnego, które odbyło się 4 maja 1937 r. dokonał ks. infułat Wilhelm Kasperlik. Budowę kościoła rozpoczęto 11 maja 1937 r., zaś w niedzielę dnia 9 października1938 r. nastąpiła uroczystość konsekracji przez ks. biskupa Stanisław Adamskiego. Nowa świątynia powstała dzięki staraniom i zabiegom zasłużonego proboszcza ks. Franciszka Pogrzeby.
W czasie II Wojny Światowej okupant niemiecki zarekwirował dwa dzwony. Oba ufundowane przez parafian w 1937 r. Jeden „Gloria in exelsis Deo” wagi 362 kg i drugi – sygnaturka wagi 40 kg. W miejsce tych dzwonów parafia zakupiła sygnaturę z tzw. „klangstahli” pod imieniem „Agnus Dei”, którą poświęcono 1 stycznia 1943 r.
Wybudowanie tego kościółka na drugim krańcu wsi mogło być spowodowane zniszczeniem pierwszego kościoła parafialnego w w pożogach wojennych, jakie nawiedziły ówczesny Śląsk. Biednej ludności Przyszowic nie stać było pewnie w tych czasach na natychmiastowe odbudowanie kościoła, dlatego postanowiła szybko zbudować mały kościółek, który by zaspokajał chwilowo potrzeby duchowe parafian. O tym, że kościółek budowany był w pośpiechu, świadczą zapiski kronikarskie mówiące o nieociosanych dokładnie belkach, niedokładnie złożonych narożach, itp.
W czasie działań wojennych w styczniu 1945 r. kościółek został zniszczony pociskami artylerii i broni pancernej. Rozbity był cały dach, nawa główna razem z wieżą. Wysiłkiem parafian został odbudowany.
Pismem z dnia 07.08.1957 r. Kuria Diecezjalna w Katowicach poleciła przekazać bezpłatnie kościółek św. Krzyża parafii Istebna. Kościółek został rozebrany jesienią 1957 r. W tym samym roku rozpoczęła się budowa na przełęczy Kubalonka. 14 grudnia 1957 r., gdy spadł pierwszy wielki śnieg, kościółek stał gotowy w zrębach, wieża i większa część dachu była już pokryta nowym gontem. Kościółek oddano do użytku w 1958 r. Niestety, władze komunistyczne nie pozwoliły na jego pełne wykorzystanie do celów liturgicznych. Udostępnienie kościółka na użytek wiernych nastąpiło dopiero na pasterce w roku 1970, o czym naszego proboszcza ks. Kazimierza Grajewskiego poinformował ks. biskup Herbert Bednorz. Od tamtego czasu przyszowicki kościółek służy parafii Istebna.
Proboszczowie parafii Przyszowice odnotowani w Kronice Parafialnej
| 1524 | ks. Melchior Przyszowski | |
| 1624 | 1637 | ks. Bartłomiej Bagiński |
| 1637 | 1638 | ks. Nikolas Skarada |
| 1638 | 1647 | Nieznani zarządcy parafii |
| 1647 | 1651 | ks. Grzegorz Mikulski |
| 1651 | 1660 | ks. Marcin Giecka |
| 1661 | 1669 | ks. Jakub Sznurkiewicz |
| 1669 | 1676 | ks. Andrzej Brzóska |
| 1676 | 1714 | ks. Grzegorz Pendzich |
| 1714 | 1736 | ks. Antoni Chudek |
| 1736 | ks. Dawid Kraus | |
| 1736 | ks. Jan Danisik | |
| 1740 | 1741 | ks. Mikołaj Głowacz |
| 1741 | 1770 | ks. Bernard Brożek |
| 1770 | 1771 | ks. Ignacy Leja |
| 1771 | 1774 | ks. Franciszek Pieśniak |
| 1774 | ks. Antoni Craior | |
| 1774 | ks. Franciszek Zawadil | |
| 1774 | 1813 | ks. Melchior Opolski |
| 1813 | 1846 | ks. Ludwik Piszczan |
| 1846 | ks. Józef Łukaszczyk | |
| 1847 | 1862 | ks. Antoni Ledwoch |
| 1862 | 1890 | ks. Edward Frank |
| 1890 | ks. Karol Stokłosa | |
| 1890 | 1918 | ks. Augustyn Krakowski |
| 1919 | 1922 | ks. Franciszek Dzierżon |
| 1922 | 1941 | ks. Franciszek Pogrzeba |
| 1941 | 1978 | ks. Kazimierz Grajewski |
| 1978 | 1987 | ks. Ludwik Październiok |
| 1987 | 1994 | ks. Bolesław Jakubczyk |
| 1994 | 2004 | ks. Robert Ryszka |
| 2004 | 2011 | ks. Antoni Wyciślik |
| 2011 | ks. Adam Niedziela |
